Ευρωεκλογές 4: ο Αντώνης Τριφύλλης στην εκπομπή του Νίκου Ανδρίτσου & Κλειώς Νικολάου EURANET

http://www.skairadio.gr/euranet-i-eyropi-ston-skai/episode-2019-03-23?fbclid=IwAR1mbfhADBwmPYVVDovECakEXTkymbWaAd70qAxZ6CgY49v23CHvN4MAyYo

Οι κίνδυνοι που πρέπει ν’ αντιμετωπιστούν σε αυτές τις κατά γενική ομολογία κρίσιμες Ευρωεκλογές.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ!

25 Μαρτίου 2019: Ύμνοι στην Ελευθερία

Ο Ζεράρ Φιλίπ διαβάζει το ποίημα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» του Πώλ Ελυάρ

και οι Ύμνοι στην Ελευθερία που έγραψαν Ιστορία

 

 

 

Ευρωεκλογές 3: ο Γιάννης Παπαγεωργίου συνομιλεί με τον Αντώνη Τριφύλλη στον 9,84

από τα 30:50 λεπτά

Ευρωεκλογές 2

http://action24.gr/ekpompes-on-demand/o-ti-kosmos-mpampa/oti-kosmos-mpampa-15-3-2019/?fbclid=IwAR3eCY8JnqyBUXppB3DZZ7oHPEfWtu1gt9L9wikNZ72TQ4ABGrZpD7oord8

Η συνομιλία του Γιώργου Παγουλάτου με τον Δημήτρη Καιρίδη στην εκπομπή του ACTIΟN 24 «Ώ, τί κόσμος μπαμπά» για τις επικείμενες ευρωεκλογές

Φόρος τιμής στον καθηγητή μου Νίκο Μουτσόπουλο (1927-2019)

Πριν από λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή ο καθηγητής μου Νίκος Μουτσόπουλος.

Δάσκαλος μιας ολόκληρης γενιάς αρχιτεκτόνων, ανοιχτή και πολύτροπη διάνοια,  μας εμφύσησε με εντελώς δικό του τρόπο, μιαν ολιστική αντίληψη για την αρχιτεκτονική, για το παραδοσιακό σε συνομιλία με το μοντέρνο, την δέσμευση σε αρχές και αξίες όχι μόνο αρχιτεκτονικές και αισθητικές, αλλά και φιλοσοφικές και ιστορικές. Στο μάθημα της Μορφολογίας και Ρυθμολογίας μας έδειχνε πώς η μορφή γεννιόταν από τα υλικά, -την πέτρα , το ξύλο, το κονίαμα- και συνάμα από τη λειτουργικότητα αλλά και το συμβολισμό του κτίσματος. Ύλη και πνεύμα, άρρηκτα δεμένα. Το χειροποίητο και το υπερβατικό.

Σε σύνδεση με το ακαδημαϊκό του έργο, η μεγάλη συμβολή του, για την οποία η Ελλάδα και ειδικότερα η Μακεδονία του οφείλουν πολλά, είναι η ανάδειξη και διάσωση της λαϊκής αρχιτεκτονικής: ο Νίκος Μουτσόπουλος, με τη βοήθεια των φοιτητών και φοιτητριών, ανακάλυψε και κυριολεκτικά έσωσε από την εγκατάλειψη ακόμα και την κατάρρευση τα θαυμαστά αρχοντικά στην Καστοριά, στη Σιάτιστα, στη Βέρροια, στα Αμπελάκια, στην Κομοτινή, στο Πήλιο, που έχτισαν για τους μεγαλονοικοκύρηδες του τόπου τα περιπλανώμενα «εσνάφια» των «κουδαρέων», των εξαιρετικών μαστόρων που δούλευαν σε όλη την περιοχή, από Αδριανούπολη έως Οχρίδα. Μέχρι τότε η λαϊκή αρχιτεκτονική ήταν παραγνωρισμένη- σε σύγκριση με την αίγλη που είχαν τα κλασικά και τα βυζαντινά. Βέβαια και άλλοι μεγάλοι δάσκαλοι της αρχιτεκτονικής είχαν σκύψει πάνω στη λαϊκή αρχιτεκτονική, ωστόσο ο Μουτσόπουλος έδωσε την αποφασιστική ώθηση για την αποκατάστασή της. Και έτσι σήμερα μπορούμε να θαυμάζουμε και να μελετάμε τα εξαιρετικά αυτά κτίσματα, μέσα στο φυσικό τους χώρο, στις πόλεις και τις γειτονιές που έτσι διατήρησαν λίγο-πολύ το παραδοσιακό τους πρόσωπο.  Και βέβαια του χρωστάμε και την αναστύλωση του Αγίου Αχιλλείου στη Μικρή Πρέσπα.

Μαζί με τα μεγάλα διδάγματα, εμείς οι φοιτητές και οι φοιτήτριες στην Πολυτεχνική Σχολή Αριστοτελείου ζούσαμε και μιαν ανεπανάληπτη καθημερινότητα. Τί να πρωτοθυμηθώ:  Ήταν ο καθηγητής που αγαπούσαμε να μισούμε. Γιατί ήταν αυστηρός, απαιτητικός, απρόβλεπτος. Αλλά και ο καθηγητής που κοντά του το διασκεδάζαμε αφάνταστα, δεν βαρεθήκαμε ούτε στιγμή. Ατέλειωτες και αξέχαστες οι ατάκες του, το καυστικό του χιούμορ, που δεν εξαιρούσε ούτε τον ίδιο: «να έρχονται στις μπροστινές θέσεις τα ωραία κορίτσια με τα ωραία βυζαντινά κοσμήματα». Κάποτε μας έβαλε να σχεδιάσουμε ένα ταφικό μνημείο και περιδιαβάζοντας μέσα στην τάξη έλεγε: «τώρα εγώ ξέρω ποιανού τον τάφο σχεδιάζετε!» Και δεν θα ξεχάσω που μας έβαλε να σχεδιάσουμε ένα ταπεινό μανταλάκι (από μνήμης βέβαια) γιατί «δεν μπορεί κάποιος να είναι αρχιτέκτονας και να μην ξέρει να σχεδιάσει ένα μανταλάκι!»

Προσωπικά νιώθω ότι του χρωστάω όσο σε κανέναν άλλο καθηγητή της αρχιτεκτονικής. Όχι μόνο για αυτές καθεαυτές τις αρχές και τις αξίες της αρχιτεκτονικής που ανέφερα πιο πάνω, αλλά και για κ’ατι άλλο, για ένα μάθημα ζωής: Με έβγαλε από το καβούκι μου, ένα παιδί της πόλης, και με έβαλε να τρέχω σε χωριά και κωμοπόλεις για να ανακαλύπτω και να αποτυπώνω τους κρυμμένους θησαυρούς, τα παραδοσιακά σπίτια της Μακεδονίας και της Θράκης. Και να έρχομαι πρώτη φορά σ’ επαφή με τους άγνωστους κατοίκους τού τόπου μου, τους Μικρασιάτες και Πόντιους πρόσφυγες, τους Πομάκους, τους Σλαβομακεδόνες…

 

διαβάστε και αυτά: 

https://architecture.web.auth.gr/%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%83-%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%83-1927-2019-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B9/

http://www.avgi.gr/article/10812/9684778/ephyge-o-daskalos-mas

http://www.biblionet.gr/author/9983/%CE%9D%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%82_%CE%9C%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%83%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82

Ευρωεκλογές 1

(Μητσοτάκης: οι προσεχείς ευρωεκλογές θα αποτελέσουν «δημοψήφισμα αξιολόγησης μιας αποτυχημένης κυβέρνησης») https://www.tovima.gr/2019/03/15/politics/mitsotakis-dimopsifisma-oi-eyroekloges/

Ένας ευρωπαίος πολιτικός που ετοιμάζεται και για πρωθυπουργός χώρας-μέλους της Ευρωζώνης (μέλους έστω και με τα χίλια ζόρια) δεν μπορεί να λέει ότι οι προσεχείς ευρωεκλογές θα πρέπει να μετατραπούν σε δημοψήφισμα αποδοκιμασίας για την κυβέρνηση. Όσο κρίσιμο και αν είναι το να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Στις τόσο κρίσιμες εκλογές για τη λειτουργία της Ευρώπης, δηλαδή για το μέλλον του κάθε κράτους-μέλους, μαζί και του δικού μας, καθήκον κάθε αρχηγού κόμματος, αλλά και κάθε υποψήφιου ευρωβουλευτή είναι να δείξουν τί παίζεται σε αυτές τις εκλογές, πώς θα επηρεάσουν τα αποτελέσματα τις αποφάσεις του Ευρωκοινοβουλίου και τί αντίκρυσμα θα έχουν αυτά στην καθημερινότητα και τις ελευθερίες του κάθε πολίτη.

Με αφορμή τα πρόσφατα τρομοκρατικά εγκλήματα σε Νέα Ζηλανδία (15/3/’19) και Ουτρέχτη (18/3/’19): Η μάστιγα της τρομοκρατίας και η πρακτική και ιδεολογική της αντιμετώπιση εκ μέρους της δημοκρατίας.

H πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας Jacinda Ardern απευθύνεται στο έθνος μετά το τρομοκρατικό χτύπημα που άφησε 50 νεκρούς και άλλους τόσους τραυματίες

https://edition.cnn.com/videos/world/2019/03/15/new-zealand-prime-minister-jacinda-ardern-mosque-attacks-sot-vpx.cnn

“Είναι σαφές ότι πρόκειται για τρομοκρατική επίθεση. Απ’ όσο ξέρουμε, δείχνει να ήταν καλά οργανωμένη.(…) πρόκειται για άτομα που τα χαρακτηρίζω ότι έχουν εξτρεμιστικές απόψεις. Δεν έχουν απολύτως καμία θέση στην Ν.Ζηλανδία, και στην πραγματικότητα δεν έχουν καθόλου θέση στον κόσμο. (…) Θέλω να στείλω ένα μήνυμα σε αυτούς που δέχτηκαν άμεσα την επίθεση: (…) Οι σκέψεις μας και οι προσευχές μας είναι μαζί με αυτούς που επλήγησαν σήμερα. Το Κράϊσττσερτς ήταν το σπίτι αυτών των θυμάτων. Μπορεί να μην ήταν η πατρίδα όπου γεννήθηκαν, αλλά η Ν. Ζηλανδία ήταν ο τόπος επιλογής τους, ο τόπος στον οποίον ήρθαν και εγκαταστάθηκαν, όπου έκαναν οικογένεια, και αποτελούσαν μέρος της κοινότητας που αγαπούσαν και τους αγαπούσε. Ήταν ο τόπος όπου ήρθαν αναζητώντας ασφάλεια, ο τόπος όπου ήταν ελεύθεροι να ακολουθούν την θρησκεία τους. (…) Εμείς , η Νέα Ζηλανδία, δεν γίναμε στόχος επειδή είμαστε ασφαλές καταφύγιο γι αυτούς που νιώθουν μίσος. Δεν μας επέλεξαν γι αυτή την πράξη βίας επειδή εγκρίνουμε τον ρατσισμό, ούτε επειδή είμαστε ένας θύλακας εξτρεμισμού. Μας επέλεξαν ακριβώς επειδή δεν είμαστε τίποτα απ’ όλα αυτά. Επειδή αντιπροσωπεύουμε την ποικιλομορφία, την καλοσύνη, τη συμπόνια, δίνουμε το χέρι σε αυτούς που μοιράζονται τις αξίες μας, δίνουμε καταφύγιο σε αυτούς που έχουν την ανάγκη μας. Και σας διαβεβαιώνω ότι αυτές οι αξίες ούτε μπορούν, ούτε πρόκειται να κλονιστούν από αυτή την επίθεση. Είμαστε ένα περήφανο έθνος που περιλαμβάνει πάνω από 200 εθνότητες και 160 γλώσσες και μέσα σε αυτή την ποικιλομορφία μοιραζόμαστε κοινές αξίες. Και τώρα, απόψε, βάζουμε σε πρώτο πλάνο την συμπαράσταση και τη στήριξη της κοινότητας που χτυπήθηκε άμεσα από αυτή την τραγωδία. Και κατά δεύτερο λόγο εκφράζουμε την πιο ισχυρή καταδίκη της ιδεολογίας των δραστών. Μπορεί εσείς να μας επιλέξατε, αλλά εμείς σας απορρίπτουμε εντελώς και σας καταδικάζουμε.

το πλήρες κείμενο στο πρωτότυπο

It is with extreme sadness that I tell you that, as at 7 p.m. tonight, we believe that 40 people have lost their lives in this act of extreme violence.

10 have died at Linwood Avenue Mosque, 3 of which were outside the mosque itself.

A further 30 have been killed at Deans Avenue Mosque. There are also more than 20 seriously injured who are currently in Christchurch A&E.

It is clear that this can only be described as a terrorist attack.

From what we know, it does appear to have been well planned. Two explosive devices attached to suspects’ vehicles have now been found and they have been disarmed. There are currently four individuals who have been apprehended but three are connected to this attack who are currently in custody, one of which has publicly stated that they were Australian born.

These are people who I would describe as having extremist views that have absolutely no place in New Zealand and, in fact, have no place in the world.

While we do not have any reason to believe at this stage that there are any other suspects, we are not assuming that, at this stage. The joint intelligence group has been deployed and police are putting all of their resources into this situation. The defense force are currently transporting additional police staff to the region. Our national security threat level has been lifted from low, to high. This, I want to assure people, is to ensure that all our agencies are responding in the most appropriate way. That includes at our borders. Many of you would have seen that Air New Zealand has canceled all turbo prop flights out of Christchurch tonight and will review the situation in the morning. Jet services both domestically and internationally are continuing to operate. I say again, there is heightened security; that is, of course, so we can assure people of their safety, and the police are working hard to ensure that people are able to move around their city safely.

I have spoken this evening to the mayor of Christchurch and I intend to speak this evening to the imam, but I also want to send a message to those directly affected. In fact, I am sure right now New Zealand would like me to share a message on their behalf, too.

Our thoughts and our prayers are with those who have been impacted today. Christchurch was the home of these victims. For many, this may not have been the place they were born. In fact, for many, New Zealand was their choice. The place they actively came to, and committed themselves to. The place they were raising their families, where they were part of communities who they loved and who loved them. It was a place that many came to for its safety. A place where they were free to practice their culture and their religion.

For those of you who are watching at home tonight, and questioning how this could have happened here, we — New Zealand — we were not a target because we are a safe harbor for those who hate. We were not chosen for this act of violence because we condone racism, because we are an enclave for extremism. We were chosen for the very fact that we are none of these things. Because we represent diversity, kindness, compassion, a home for those who share our values, refuge for those who need it. And those values, I can assure you, will not, and cannot, be shaken by this attack.

We are a proud nation of more than 200 ethnicities, 160 languages. And amongst that diversity we share common values. And the one that we place the currency on right now — and tonight — is our compassion and support for the community of those directly affected by this tragedy. And secondly, the strongest possible condemnation of the ideology of the people who did this.

You may have chosen us — but we utterly reject and condemn you.

 

 

ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ το μανιφέστο του Μακρόν εν όψει των ευρωεκλογών

https://www.elysee.fr/emmanuel-macron/2019/03/04/gia-mia-europaike-anagennese.el

Οι προτάσεις συνοπτικά:

-Ευρωπαϊκός Οργανισμός Προστασίας των Δημοκρατιών 
– Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εσωτερικής Ασφάλειας για την επανεξέταση της ζώνης Σένγκεν, κοινή αστυνομία συνόρων και κοινή ευρωπαϊκή υπηρεσία ασύλου
–Συνθήκη άμυνας και ασφάλειας (με συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου) για έλεγχο ή και απαγόρευση στην Ευρώπη των επιχειρήσεων που θίγουν τα στρατηγικά μας συμφέροντα και τις θεμελιώδεις αξίες μας όπως τα περιβαλλοντικά πρότυπα, την προστασία των δεδομένων, την δίκαιη πληρωμή των φόρων, τον δίκαιο ανταγωνισμό.
-Ευρωπαϊκή Τράπεζα Κλίματος για τη χρηματοδότηση της οικολογικής μετάβασης και Ευρωπαϊκή Υγειονομική Δύναμη (με ανεξάρτητη επιστημονική αξιολόγηση ουσιών επικίνδυνων για το περιβάλλον και την υγεία)
-Ευρωπαϊκή εποπτεία και ρυθμίσεις για τους γίγαντες της πληροφορικής και τις μεγάλες πλατφόρμες. -Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Καινοτομίας

Και για μετά τις Ευρωεκλογές:
– Συνδιάσκεψη για την Ευρώπη για να προτείνουμε όλες τις αλλαγές που είναι αναγκαίες στο πολιτικό μας σχέδιο, χωρίς ταμπού, ακόμα και για την αναθεώρηση των συνθηκών. Στη συνδιάσκεψη αυτή θα πρέπει να λάβουν μέρος και πάνελ πολιτών

το πλήρες κείμενο:

Πολίτες της Ευρώπης,

Αν παίρνω την ελευθερία να απευθυνθώ απευθείας σε σας, δεν είναι μόνο στο όνομα της ιστορίας και των αξιών που μας ενώνουν. Είναι γιατί είναι απόλυτη ανάγκη. Σε μερικές εβδομάδες, οι ευρωπαϊκές εκλογές θα είναι αποφασιστικές για το μέλλον της ηπείρου μας.

Ποτέ, από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν είχαμε τόσο ανάγκη την Ευρώπη. Παρόλα αυτά, ποτέ η Ευρώπη δεν βρέθηκε μπροστά σε έναν τόσο μεγάλο κίνδυνο.Το Brexit είναι το σύμβολο του κινδύνου αυτού. Το σύμβολο της κρίσης της Ευρώπης που δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις ανάγκες προστασίας των λαών απέναντι στις μεγάλες ανακατατάξεις του σύγχρονου κόσμου. Καθώς επίσης και το σύμβολο της ευρωπαϊκής παγίδας. Η παγίδα όμως δεν είναι το γεγονός ότι ανήκουμε στην  Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι το ψέμα και η ανευθυνότητα που μπορούν να την καταστρέψουν. Ποιος είπε στους Βρετανούς την αλήθεια για το μέλλον τους μετά το Brexit; Ποιος τους μίλησε για το ότι δεν θα έχουν πλέον πρόσβαση στην ευρωπαϊκή αγορά; Ποιος ανέφερε τους κινδύνους για την ειρήνη στην Ιρλανδία με την επιστροφή των συνόρων του παρελθόντος; Η εθνικιστική αναδίπλωση δεν προτείνει τίποτα. Είναι μια στάση απορριπτική χωρίς προοπτική. Και η παγίδα αυτή απειλεί όλη την Ευρώπη: αυτοί που εκμεταλλεύονται την οργή και στηρίζονται από τις ψευδείς ειδήσεις, υπόσχονται ανενόχλητοι τα πάντα στους πάντες.

Μπροστά στη χειραγώγηση αυτή, πρέπει να υψώσουμε ανάστημα. Με περηφάνεια και οξυδέρκεια. Να πούμε καταρχήν τι είναι η Ευρώπη. Είναι μια ιστορική επιτυχία: η συμφιλίωση μιας ρημαγμένης ηπείρου, μέσα από ένα πρωτοφανές οικοδόμημα ειρήνης, ευημερίας και ελευθερίας. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ. Και το οικοδόμημα αυτό εξακολουθεί να μας προστατεύει και σήμερα: ποια χώρα μπορεί να αναλάβει δράση μόνη της απέναντι στις επιθετικές στρατηγικές των μεγάλων δυνάμεων; Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι κυρίαρχος, μόνος, απέναντι στους γίγαντες της πληροφορικής; Πώς θα αντιστεκόμασταν στις κρίσεις του χρηματοοικονομικού καπιταλισμού χωρίς το ευρώ, που είναι ένα δυνατό στοιχείο για όλη την Ένωση; Η Ευρώπη, είναι επίσης και τα χιλιάδες σχέδια της καθημερινότητας που άλλαξαν την όψη του χώρου που ζούμε, το λύκειο που ανακαινίστηκε, ο δρόμος που κατασκευάστηκε, το γρήγορο ίντερνετ που γίνεται επιτέλους πραγματικότητα. Ο αγώνας αυτός αποτελεί καθημερινή δέσμευση, γιατί η Ευρώπη και η ειρήνη δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση αυτονόητα κεκτημένα. Στο όνομα της Γαλλίας, ξεκίνησα έναν αγώνα για την Ευρώπη και την προάσπιση του μοντέλου της. Αποδείξαμε ότι αυτό που μας έλεγαν πως ήταν αδύνατο, η δημιουργία μιας ευρωπαϊκής άμυνας ή η προστασία των κοινωνικών δικαιωμάτων, ήταν εφικτό

Πρέπει όμως να κάνουμε περισσότερα και με ταχύτερους ρυθμούς. Γιατί υπάρχει και η άλλη παγίδα, η παγίδα του status quo  και της αδράνειας. Μπροστά στα μεγάλα σοκ του κόσμου, οι πολίτες μάς λένε πολύ συχνά: «Πού είναι η Ευρώπη; Τι κάνει η Ευρώπη». Η Ευρώπη αντιπροσωπεύει γι’ αυτούς μια άψυχη αγορά. Η Ευρώπη όμως δεν είναι μόνο αγορά, είναι ένα σχέδιο. Η αγορά έχει τη χρησιμότητά της, αλλά δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε την ανάγκη των συνόρων που προστατεύουν και των αξιών που ενώνουν. Οι εθνικιστές κάνουν λάθος όταν ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται την ταυτότητά μας απομακρυνόμενοι από την Ευρώπη, γιατί εκείνο που μας ενώνει, μας απελευθερώνει και μας προστατεύει είναι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός. Αλλά και εκείνοι που δεν θέλουν καμία αλλαγή κάνουν επίσης λάθος, γιατί αγνοούν τους φόβους που διατρέχουν τους λαούς μας και τις αμφιβολίες που ναρκοθετούν τις δημοκρατίες μας. Βρισκόμαστε σε μια αποφασιστική στιγμή για την ευρωπαϊκή μας ήπειρο, μια χρονική στιγμή κατά την οποία πρέπει να επινοήσουμε μία ακόμη φορά, συλλογικά, σε πολιτικό αλλά και πολιτιστικό επίπεδο, τις μορφές του πολιτισμού μας σε έναν κόσμο που μεταβάλλεται. Ήρθε η στιγμή για την ευρωπαϊκή Αναγέννηση. Γι’ αυτό, μακριά από τον πειρασμό της αναδίπλωσης και του διχασμού, σας προτείνω να οικοδομήσουμε μαζί την Αναγέννηση αυτή γύρω από τρεις φιλόδοξους άξονες: την ελευθερία, την προστασία και την πρόοδο. 

Η προάσπιση της ελευθερίας μας

Το ευρωπαϊκό μοντέλο στηρίζεται στην ελευθερία του ατόμου, την ποικιλότητα των απόψεων, την δημιουργία. Η πρώτη ελευθερία, την οποία εξασφαλίζει ο θεσμός της δημοκρατίας, είναι η ελεύθερη επιλογή των κυβερνώντων, κάθε φορά που σε μια ψηφοφορία ξένες δυνάμεις προσπαθούν να επηρεάσουν την ψήφο μας. Προτείνω τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Οργανισμού Προστασίας των Δημοκρατιών που θα παρέχει ευρωπαίους εμπειρογνώμονες σε κάθε κράτος μέλος για την προστασία των εκλογικών του διαδικασιών από τις κυβερνοεπιθέσεις  και την χειραγώγηση των συμπεριφορών. Στο πλαίσιο αυτού του πνεύματος ανεξαρτησίας, πρέπει επίσης να απαγορέψουμε τη χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών πολιτικών κομμάτων από ξένες δυνάμεις. Πρέπει να απαλλάξουμε το ίντερνετ, μέσα από ευρωπαϊκούς κανόνες, από κάθε ρητορική μίσους και βίας, γιατί ο σεβασμός του ατόμου είναι και η βάση του πολιτισμού αξιοπρέπειας που πρεσβεύουμε. 

Η προστασία της ηπείρου μας

Θεμελιωμένη στην εσωτερική συμφιλίωση, η Ευρωπαϊκή Ένωση ξέχασε να κοιτάξει τον κόσμο όπως είναι. Όμως, καμία κοινότητα δεν δημιουργεί στα μέλη που την απαρτίζουν την αίσθηση ότι ανήκουν σε αυτή αν δεν διαθέτει όρια τα οποία προστατεύει. Τα σύνορα, είναι η ελευθερία με ασφάλεια. Πρέπει επίσης να επανεξετάσουμε τη ζώνη Σένγκεν: όλοι αυτοί που επιθυμούν να λάβουν μέρος πρέπει να ανταποκρίνονται σε υποχρεώσεις ευθύνης (αυστηρός έλεγχος των συνόρων) και αλληλεγγύης (ενιαία πολιτική ασύλου, με τους ίδιους κανόνες υποδοχής και άρνησης χορήγησης). Μία κοινή αστυνομία συνόρων και μια ευρωπαϊκή υπηρεσία ασύλου, αυστηρές υποχρεώσεις ελέγχου, ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στην οποία συμβάλλει κάθε χώρα, υπό την αιγίδα ενός Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εσωτερικής Ασφάλειας: όσον αφορά στο μεταναστευτικό, πιστεύω σε μια Ευρώπη που μπορεί να προστατεύσει και τις αξίες της και τα σύνορά της.

Οι ίδιες απαιτήσεις πρέπει να εφαρμοστούν και για την άμυνα. Τα δύο τελευταία χρόνια σημειώθηκε σημαντική πρόοδος, αλλά η γραμμή που καλούμαστε να χαράξουμε πρέπει να είναι σαφής: μια συνθήκη άμυνας και ασφάλειας πρέπει να καθορίζει τις αναγκαίες υποχρεώσεις μας, σε σχέση με το ΝΑΤΟ και τους ευρωπαίους συμμάχους μας: αύξηση των στρατιωτικών δαπανών, ρήτρα αμοιβαίας άμυνας με διασφαλισμένη αποτελεσματικότητα, ένα Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ασφαλείας στο οποίο θα συμμετέχει και το Ηνωμένο-Βασίλειο για την προετοιμασία των συλλογικών μας αποφάσεων.

Τα σύνορά μας πρέπει επίσης να διασφαλίζουν έναν δίκαιο ανταγωνισμό. Ποια δύναμη στον κόσμο θα δεχόταν να εξακολουθεί να συναλλάσσεται με εκείνους που δεν σέβονται κανένα κανόνα της; Δεν μπορούμε να υπομένουμε αγόγγυστα. Πρέπει να μεταρρυθμίσουμε την πολιτική ανταγωνισμού που εφαρμόζουμε, να αναμορφώσουμε την εμπορική πολιτική μας: τιμωρώντας ή απαγορεύοντας στην Ευρώπη τις επιχειρήσεις που θίγουν τα στρατηγικά μας συμφέροντα και τις θεμελιώδεις αξίες μας, όπως τα περιβαλλοντικά πρότυπα, την προστασία των δεδομένων και την δίκαιη πληρωμή των φόρων. Και να αποδεχθούμε συνειδητά, για τις στρατηγικές βιομηχανίες και τις δημόσιες προμήθειές μας, την προτίμηση των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, όπως κάνουν οι Αμερικανοί και οι Κινέζοι ανταγωνιστές μας.  

Η επάνοδος στο πνεύμα προόδου

Η Ευρώπη δεν είναι δύναμη δεύτερης κατηγορίας. Η Ευρώπη πρωτοπορεί σε όλη της την επικράτεια: είναι ο γεωγραφικός εκείνος χώρος που όριζε πάντοτε τους κανόνες της προόδου. Αυτός είναι και ο λόγος που το σχέδιο που θα κληθεί να εφαρμόσει πρέπει να είναι σχέδιο σύγκλισης και όχι ανταγωνισμού: η Ευρώπη, στην οποία γεννήθηκε η κοινωνική πρόνοια, πρέπει να δημιουργήσει για κάθε εργαζόμενο, από την Ανατολή έως τη Δύση και από τον Βορρά έως το Νότο, μια κοινωνική ασπίδα που θα εγγυάται την ίδια αμοιβή στον ίδιο χώρο εργασίας, και έναν ελάχιστο ευρωπαϊκό μισθό που θα προσαρμόζεται σε κάθε χώρα και θα αποτελεί αντικείμενο συλλογικής συζήτησης σε ετήσια βάση.

Η επάνοδος στο πνεύμα της προόδου, σημαίνει επίσης ότι θα πρωτοστατήσουμε και στον οικολογικό αγώνα. Θα μπορέσουμε να κοιτάξουμε τα παιδιά μας κατάματα αν δεν καταφέρουμε να απορροφήσουμε το κλιματικό «παθητικό» μας; Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καθορίσει τις φιλοδοξίες της – μηδέν άνθρακα το 2050, μείωση των φυτοφαρμάκων στο μισό το 2025 – και να προσαρμόσει τις πολιτικές της στην απαίτηση αυτή: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Κλίματος για τη χρηματοδότηση της οικολογικής μετάβασης. Ευρωπαϊκή Υγειονομική Δύναμη για την ενίσχυση των  ελέγχων στα τρόφιμα, ενάντια στην απειλή που αποτελούν οι ομάδες πίεσης, ανεξάρτητη επιστημονική αξιολόγηση των ουσιών που είναι επικίνδυνες για το περιβάλλον και την υγεία … Η επιτακτική αυτή ανάγκη πρέπει να καθοδηγεί όλες μας τις δράσεις: από την Κεντρική Τράπεζα έως την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό έως το Επενδυτικό Σχέδιο για την Ευρώπη, η δέσμευση για το κλίμα πρέπει να είναι υπόθεση όλων των θεσμών.

Πρόοδος και  ελευθερία σημαίνει να μπορεί κανείς να εξασφαλίζει τα προς το ζην από την εργασία του: για να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, η Ευρώπη πρέπει να προεξοφλήσει το μέλλον. Γι’ αυτό πρέπει όχι μόνο να προχωρήσει σε ρυθμίσεις για τους γίγαντες της πληροφορικής με τη δημιουργία ευρωπαϊκής εποπτείας για τις μεγάλες πλατφόρμες (επιταχυνόμενες κυρώσεις για προσβολή του ανταγωνισμού, διαφάνεια των αλγορίθμων τους…), αλλά και σε χρηματοδοτήσεις της καινοτομίας εξασφαλίζοντας στο νέο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Καινοτομίας έναν προϋπολογισμό συγκρίσιμο με τον προϋπολογισμό που οι ΗΠΑ αφιερώνουν στον συγκεκριμένο τομέα, προκειμένου να πάρει τα ηνία των νέων τεχνολογικών ρήξεων, όπως η τεχνητή νοημοσύνη.

Μία Ευρώπη που φιλοδοξεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο, πρέπει να στραφεί προς την Αφρική, με την οποία πρέπει να συνάψουμε ένα σύμφωνο για το μέλλον, αποδεχόμενοι συνειδητά ένα κοινό πεπρωμένο και στηρίζοντας την ανάπτυξή της με φιλόδοξο και μη αμυντικό τρόπο: επενδύσεις, πανεπιστημιακές συμπράξεις, διαπαιδαγώγηση των νεαρών κοριτσιών… 

Ελευθερία, προστασία, πρόοδος.

Στα θεμέλια αυτά πρέπει να οικοδομήσουμε την ευρωπαϊκή Αναγέννηση. Δεν μπορούμε να αφήσουμε την εκμετάλλευση της οργής των λαών σε εθνικιστές που δεν έχουν να προτείνουν καμία λύση. Δεν μπορούμε να είμαστε οι υπνοβάτες μιας αποχαυνωμένης Ευρώπης. Δεν μπορούμε να παραμείνουμε βυθισμένοι στη ρουτίνα και την μαγγανεία. Ο ευρωπαϊκός ουμανισμός απαιτεί δράση. Παντού οι πολίτες ζητούν να λάβουν μέρος στην αλλαγή. Γι’ αυτό λοιπόν, μέχρι το τέλος του έτους, με τους εκπροσώπους των ευρωπαϊκών θεσμών και των κρατών, ας διοργανώσουμε μια Συνδιάσκεψη για την Ευρώπη για να προτείνουμε όλες τις αλλαγές που είναι αναγκαίες στο πολιτικό μας σχέδιο, χωρίς ταμπού, ακόμα και για την αναθεώρηση των συνθηκών. Στη συνδιάσκεψη αυτή θα πρέπει να λάβουν μέρος και πάνελ πολιτών, να υποβληθούν σε ακρόαση πανεπιστημιακοί παράγοντες, κοινωνικοί εταίροι, θρησκευτικοί και πνευματικοί εκπρόσωποι. Έτσι θα εκπονηθεί το φύλλο πορείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα μεταφράσει σε συγκεκριμένες δράσεις τις μεγάλες αυτές προτεραιότητες. Δεν θα συμφωνήσουμε σε όλα, αλλά τι είναι προτιμότερο, μια μαρμαρωμένη Ευρώπη ή μια Ευρώπη που πάει μπροστά, έστω και με ρυθμό που διαφέρει, παραμένοντας ανοιχτή σε όλους;

Σε μία τέτοια Ευρώπη, οι λαοί θα ξαναπάρουν πραγματικά τον έλεγχο του πεπρωμένου τους. Στην Ευρώπη αυτή, το Ηνωμένο Βασίλειο, είμαι σίγουρος, θα βρει τη θέση του.

Πολίτες της Ευρώπης, το αδιέξοδο του Brexit είναι ένα μάθημα για όλους μας. Ας βγούμε από αυτή την παγίδα. Στις εκλογές που έρχονται και στο σχέδιο μας, ας δώσουμε ένα νόημα. Εσείς είστε εκείνοι που θα αποφασίσετε αν η Ευρώπη, και οι προοδευτικές αξίες που πρεσβεύει, θα είναι κάτι παραπάνω από μια απλή παρένθεση στην ιστορία. Είναι η επιλογή που σας προτείνω, για να χαράξουμε μαζί το δρόμο της ευρωπαϊκής Αναγέννησης.

Emmanuel Macron