Δελτίο τύπου της κοινοβουλευτικής ομάδας των Πρασίνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την απόφαση του Eurogroup και την Ελλάδα

http://www.greens-efa.eu/eurogroupgreece-8654.html   27/11/12 (μετάφραση Μ.Γ.)

Eurogroup/Ελλάδα: Η αποτυχία στην μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση της βιωσιμότητας του δημοσιονομικού χρέους ρίχνει βαριά σκιά στη συμφωνία. 

Xθες το βράδυ οι υπουργοί οικονομικών της Ευρωζώνης συμφώνησαν καθυστερημένα στην αποδέσμευση των κονδυλίων για τη διάσωση της Ελλάδας. Σχολιάζοντας την ανακοίνωση, οι συμπρόεδροι της ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας Rebecca Harms και Dany Cohn-Bendit δήλωσαν:

«Αν και είναι καλόδεχτο το γεγονός ότι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης επιτέλους υπέγραψαν την αποδέσμευση της τελευταίας δόσης των κονδυλίων διάσωσης για την Ελλάδα, η αποτυχία να αντιμετωπιστεί μακροπρόθεσμα η βιωσιμότητα των δημοσιονομικών της Ελλάδας ρίχνει βαριά τη σκιά της.
Όπως πάντα σε αυτή την κρίση, οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης είναι μερικά βήματα πιο πίσω από τις ανάγκες. Θα πρέπει επειγόντως να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα σχετικά με τα μη βιώσιμα δημοσιονομικά και το χρέος της Ελλάδας: Το βάρος του τρέχοντος χρέους της Ελλάδας δεν είναι διαχειρήσιμο: είναι σαφώς απαραίτητη μια μεγαλύτερη ευελιξία για τη διόρθωση των δημοσιονομικών της Ελλάδας –τόσο σχετικά με το χρονοδιάγραμμα όσο και σχετικά με τη δομή του ελληνικού δημοσίου χρέους. Ακόμη, η καθυστέρηση αυτής της τελευταίας δόσης υπονόμευσε τις δυνάμεις στην Ελλάδα, οι οποίες εφαρμόζουν και υποστηρίζουν τις μεταρρυθμίσεις.

«Όπως ακόμη και το ΔΝΤ έχει παραδεχτεί, η πολιτική της διαρκούς κυκλικής δημοσιονομικής περιστολής υπήρξε αντιπαραγωγική, βύθισε τη χώρα ακόμη πιο πολύ στην ύφεση, και προκάλεσε τεράστια κοινωνικά προβλήματα. Με το κράτος προνοίας και τα συστήματα υγείας σε κατάρρευση, δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για δημοσιονομική περιστολή. Πρέπει επειγόντως να εφαρμοστεί ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την προώθηση της βιώσιμης οικονομικής ανάκαμψης και της απασχόλησης. »

Ο Sven Giegold, εκπρόσωπος των Πρασίνων επί των οικονομικών πρόσθεσε:

«Οι συζητήσεις σχετικά με την αντιμετώπιση του δυσβάστακτου χρέους της Ελλάδας δεν μπορούν ν’ αγνοήσουν την προφανή ανάγκη αύξησης των φορολογικών εσόδων. Οι κυβερνήσεις της ΕΕ πρέπει επιτέλους να εξασφαλίσουν την δίκαια κατανομή των βαρών επί του ιδιωτικού πλούτου σε Ελλάδα και Ευρώπη. Αυτό δεν μπορεί να το αναλάβει μία χώρα μόνη της. Σημαίνει αντιμετώπιση πλέον της φοροδιαφυγής, προϋποθέτει σκληρές διαπραγματεύσεις με τους φορολογικούς παραδείσους, καθώς και κοινά φορολογικά μέτρα (με ενοποιημένη φορολογική βάση και κοινά ελάχιστα κόστη). Η Σύνοδος Κορυφής του Δεκεμβρίου της Ε.Ε. πρέπει επιτέλους αυτό να το αντιμετωπίσει. Τα εθνικά κοινοβούλια θα πρέπει να επιμείνουν σε ένα ευρωπαϊκό σύμφωνο για να εξασφαλιστεί η δίκαιη κατανομή των φορολογικών επιβαρύνσεων»

το πρωτότυπο αγγλικά:

Eurogroup/Greece: Failure to address long term fiscal sustainability looms large

Eurozone finance ministers yesterday evening belatedly agreed to the release of bail out funds for Greece. Commenting on the announcement, Greens/EFA co-presidents Rebecca Harms and Dany Cohn-Bendit stated:

«While it is to be welcomed that Euro finance ministers have finally signed off on the release of the latest tranche of bailout funds for Greece, the failure to address the long term fiscal sustainability of Greece looms large.

Ελληνική οικονομία- η επόμενη μέρα: Ο Όλι Ρεν και ο Βασίλης Ράπανος στους Νέους Φακέλους 27/11/12

νέοι φάκελοι

http://www.skai.gr/player/TV/?MMID=234661

Η δήλωση του Eurogroup για την Ελλάδα 27/11/12

ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΛΗ ΜΕΡΙΑ!

Θα μπορούσε να είναι ΧΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ, αν δεν υπήρχαν τόσες ανησυχίες για την ικανότητα των πολιτικών, (στην εξουσία και στην αντιπολίτευση), των θεσμών και φορέων της πολιτείας, των συνδικαλιστών  και των ίδιων των πολιτών να εφαρμόσουν τις υποχρεώσεις της χώρας, -πρώτα πρώτα απέναντι στον ίδιο της τον εαυτό- και τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, ν’ αφήσουν τα μικρόψυχα παιχνίδια και να δουλέψουν. Ευτυχώς, σύμφωνα με την απόφαση, θα υπάρχουν στενοί έλεγχοι, ώστε τα τεράστια ποσά να πάνε λίγο-πολύ σε καλή μεριά.  Λεπτομέρεια: οι «τοκογλύφοι», όπως τους αποκαλούν  Σύριζα, Ανεξ.’Ελληνες, και Χ.Α. μας δανείζουν σχεδόν άτοκα (0,75%)

πηγή : http://www.eurozone.europa.eu/media/854890/eurogroup_statement_greece_27_november_2012.pdf  (οι υπογραμμίσεις δικές μου)

Eurogroup statement on Greece

The Eurogroup recalls that a full staff-level agreement has been reached between Greece and the Troika on updated programme conditionality and that, according to the Troika, Greece has implemented all agreed prior actions.

The Eurogroup in particular welcomes the updated assessment of the Troika that Greece has implemented in a satisfactory manner a wide ranging set of reforms, as well as the budget for 2013 and an ambitious medium term fiscal strategy 2013-16.

The Eurogroup noted with satisfaction that the updated programme conditionality includes the adoption by Greece of new instruments to enhance the implementation of the programme, notably by means of correction mechanisms to safeguard the achievement of both fiscal and privatisation targets, and by stronger budgeting and monitoring rules. Greece has also significantly strengthened the segregated account for debt servicing. Greece will transfer all privatizations revenues, the targeted primary surpluses as well as 30% of the excess primary surplus to this account, to meet debt service payment on a quarterly forward-looking basis. Greece will also increase transparency and provide full ex ante and ex post information to the EFSF/ESM on transactions on the segregated account.

The Eurogroup again commended the authorities for their demonstrated strong commitment to the adjustment programme and reiterated its appreciation for the efforts made by the Greek citizens.

Αντώνης Καφετζόπουλος: Όταν όλο αυτό με την οικονομία τελειώσει, θα πρέπει να αποφασίσουμε για πολύ σημαντικότερα, λίγο-πολύ για το μέλλον της ανθρώπινης παρουσίας στον πλανήτη.

 Με αφορμή την παράσταση του έργου του Ιονέσκο «Καρέκλες», όπου συμπρωταγωνιστεί μαζί με την Όλια Λαζαρίδου, (θέατρο ΡΟΕΣ, σκηνοθεσία Ευριπίδη Λασκαρίδη) ο Αντώνης Καφετζόπουλος έδωσε συνέντευξη στην Μαριάννα Παπάκη, από το culturenow.gr . Μεταφέρουμε μερικά αποσπάσματα: (ολόκληρη η συνέντευξη εδώ)

Η ξέφρενη ελευθερία είναι ο προνομιακός χώρος της τέχνης. Ίσως και της θρησκείας. Και αυτό είναι τόσο ιερό όσο τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Από εκεί και πέρα ακόμα και στον Ιονέσκο, το «σύμπαν» που κατασκευάζεται επί σκηνής έχει τους δικούς του νόμους που είναι τόσο απαράβατοι όσο και φυσικοί. Και βέβαια η σκέψη είναι ο τρόπος που έχουμε επινοήσει για λύσουμε προβλήματα ή για να θέτουμε ερωτήματα…

…Η ανόητη, ή τεμπέλικη σκέψη που χαρακτηρίζει το νεοελληνικό πολιτισμικό οικοδόμημα είναι σύμπτωμα, φοβάμαι, και όχι η αιτία. Ο ιδεοληπτικός ιδεασμός με τον οποίο χτίστηκε αυτό το εκ γενετής εξαρτημένο κράτος, η χαριστική βολή που δέχτηκε από τον εμφύλιο, είναι οι αιτίες, της ιδεολογικής πρώτα και τη οικονομικής αργότερα, χρεοκοπίας…

…Αυτό που μου είναι αντιπαθές δεν είναι οι άνθρωποι που αφοσιώνονται με δημιουργικό μεράκι στη δουλειά τους. Κάθε άλλο, τους εκτιμώ και τους θαυμάζω απεριόριστα. Ανήθικοι μου φαίνονται εκείνοι που λειτουργούν με γνώμονα αποκλειστικά το συμφέρον. Πολλοί απ´ αυτούς, σε περιόδους κρίσης, επιλέγουν να εμφανίζονται ως πολιτικοποιημένοι και κοινωνικά ενεργοί. Αυτό με αποκαρδιώνει.

… Όση ετοιμότητα διέθετε η ελληνική κοινωνία, τόση είχαν και οι λεγόμενοι πνευματικοί άνθρωποι. Άλλωστε η κατηγορία αυτή των συμπολιτών μας είναι κάπως συγκεχυμένη, περιλαμβάνει πολλά ανόμοια. Πρέπει παρόλα αυτά να υπενθυμίσω ότι το θέατρο και σε αρκετές περιπτώσεις, τα τελευταία πριν την οικονομική κρίση χρόνια, ο ελληνικός κινηματογράφος, εξέφρασαν μια «προφητική» αγωνία. Έδειχναν με τον έμμεσο τρόπο της τέχνης ότι κάτι ιδιαίτερα στραβό, οδηγεί την κοινωνία προς ένα καταστροφικό δρόμο. Το ίδιο και μερικοί από μας με τα λόγια και τη στάση τους. Δεν μπορώ να πω ότι απογοητεύτηκα από το σύνολο των πνευματικών ανθρώπων…

...Όταν όλο αυτό με την οικονομία τελειώσει, θα πρέπει να αποφασίσουμε για πολύ σημαντικότερα, λίγο-πολύ για το μέλλον της ανθρώπινης παρουσίας στον πλανήτη. Κι αυτό θα κριθεί τα επόμενα 50-60 χρόνια. Η ίσως λιγότερο. Όταν, λοιπόν και αν, η ελληνική κοινωνία βγει από τον αυτιστικό λαβύρινθο της οικονομικής κρίσης, όταν θα έχει αποφασίσει τι είδους πολιτεία και πολιτικό σύστημα επιθυμεί, ελπίζω και εύχομαι να είναι πια ώριμη να ασχοληθεί με τα σοβαρά που είναι παγκόσμια.

 

 

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Δραματικά επίκαιρη, μετά το (ας ελπίσουμε προσωρινό) ναυάγιο στο Eurogroup της 20-21/11/12, η κεντρική απόφαση του συνεδρίου του ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

απόσπασμα των τελικών προτάσεων στα ελληνικά: (μτφρ.Μ.Γ)

Προτεραιότητες της προσεχούς μεταρρύθμισης της Ε.Ε.

1.Εξάλειψη του δημοκρατικού ελλείμματος : Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να έχει εξουσία να παίρνει νομοθετικές πρωτοβουλίες, να ασκεί πλήρως τα δικαιώματα συναπόφασης και ελέγχου που έχει και να τα επεκτείνει σε όλους εκείνους τους τομείς, στους οποίους μέχρι τώρα έχει μόνο συμβουλευτικό ρόλο (κυρίως σε θέματα οικονομικής διακυβέρνησης, μετανάστευσης, φορολογίας, προϋπολογισμού, εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας). Η κανονική διαδικασία λήψης αποφάσεων θα πρέπει να εξελιχθεί προς την δημιουργία ενός δευτέρου νομοθετικού σώματος, ενώ το βέτο θα πρέπει να καταργηθεί σε όλους τους τομείς αρμοδιότητας της Ε.Ε.

2. Ενίσχυση της άμεσης δημοκρατίας και των οργάνων συμμετοχής των πολιτών: Η Πρωτοβουλία των Ευρωπαίων Πολιτών είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση για μία επεξεργασμένη, άμεση συμμετοχή των πολιτών στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Παρ’ όλα αυτά, η οργάνωση της δράσης της θα πρέπει να γίνει ευκολότερη. Η Πρωτοβουλία Πολιτών θα πρέπει να διευρύνει την οπτική της και να συμπεριλάβει και αρμοδιότητες αλλαγών στη Συνθήκη, καθώς και να διευκολυνθεί στην παρουσίαση νομοθετικών πρωτοβουλιών.

3. Ενίσχυση της δημοκρατικής διακυβέρνησης της ΕΕ μέσω κατάλληλης συνάρθρωσης των εξουσιών των σχετικών θεσμικών οργάνων (τόσο των πανευρωπαϊκών, όσο και των περιφερειακών και των τοπικών), ώστε να βελτιωθεί ο βαθμός ενσωμάτωσης των διαφόρων κοινωνικών φορέων και πολιτών σε αυτά.

4. Πρέπει να θεσπιστούν ισχυροί κανόνες, που θα διασφαλίζουν τη διαφάνεια, την πρόληψη των συγκρούσεων συμφερόντων και θα σταματήσουν την εξάρτηση των οργάνων της ΕΕ από επιχειρηματικά συμφέροντα.

5. Κοινωνική Ένωση: η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να επικεντρώνεται μόνο στις οικονομικές και χρηματοπιστωτικές διαστάσεις. Αν θέλουμε να είναι υπέρμαχος της ευημερίας και της κοινωνική δικαιοσύνης, η Ε.Ε. θα πρέπει να θέσει τα θεμέλια μιας πραγματικής κοινωνικής ένωσης, που θα είναι μια επικράτεια κοινωνικής ασφάλειας και αλληλεγγύης. Αυτό σημαίνει καθορισμό ελάχιστων κοινωνικών προδιαγραφών, όσον αφορά μισθούς, συντάξεις, επιδόματα ανεργίας και περίθαλψη, σημαίνει αποτελεσματική εξασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου κοινωνικής προστασίας για όλους τους Ευρωπαίους. Θα πρέπει να μελετηθεί η θέσπιση συλλογικών εργαλείων για την καταπολέμηση της φτώχειας σε περιοχές της Ένωσης που υφίστανται σκληρή κοινωνική πίεση, καθώς και να αναγνωριστεί ο σημαντικός ρόλος των ισχυρών και προσβάσιμων δημοσίων υπηρεσιών και της διατήρησης των συλλογικών αγαθών. Επιπλέον, τα κράτη-μέλη, ενδεχομένως μέσω ενισχυμένης συνεργασίας, θα πρέπει να ενθαρρυνθούν για να προχωρήσουν στην υιοθέτηση κοινού (πανευρωπαϊκού) επιδόματος ανεργίας, υγειονομικής κάλυψης καθώς και κοινών συστημάτων για τις ατομικές και συλλογικές εργασιακές συμβάσεις, με στόχο την ενοποίηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο των βασικών στοιχείων των επί μέρους κοινωνικών και νομικών συστημάτων προστασίας. Αυτό θα ενισχύσει ουσιαστικά την κινητικότητα των πολιτών σε ολόκληρη την Ένωση και την αντοχή της Ένωσης σε ασύμμετρες μακροοικονομικές εξελίξεις. διαβάστε τη συνέχεια και το πλήρες κείμενο στο αγγλικό πρωτότυπο:

Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ και οι ελπίδες του για αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής

Παραγωγή του BBC ( Regan Morris and Travis Peterson) – 21 /11/12

Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ έχει γίνει πασίγνωστος εδώ και αρκετά χρόνια  για τους αγώνες του για το περιβάλλον και για το πειραματικό και οικολογικό κινηματογραφικό φεστιβάλ του Sundance. Αγωνίζεται για την απεξάρτηση της Αμερικής από τα ορυκτά καύσιμα. Το βίντεο είναι από την τελετή ίδρυσης νέου κέντρου περιβαλλοντικών ερευνών που φέρει το όνομά του στο Pitzer College, κοντά στο Los Angeles.

Η Πολιτική Οικολογία δεν είναι πολυτέλεια!

Ένα κείμενο με αφορμή το συνέδριο των Οικολόγων Πράσινων στις 7-9/12 και όχι μόνο…

 της Μαρίας Βιτωράκη*   ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ αριστερή στρουθοκάμηλο

Πολλοί πιστεύουν ότι σε συνθήκες κρίσης, η πολιτική οικολογία δεν μπορεί να έχει ιδιαίτερο πολιτικό βάρος και σταδιακά χάνει το ακροατήριο της- ένα ακροατήριο που κερδήθηκε στην εποχή της «ευημερίας»,την εποχή που ο πολίτης είχε τον χρόνο και την «πολυτέλεια» να έχει «οικολογικές ανησυχίες». Απόδειξη αυτού, λένε, αποτελεί, ότι τα πράσινα κόμματα κερδίζουν τα μεγαλύτερα ποσοστά σε ευημερούσες κοινωνίες της Κεντρικής Ευρώπης.

Αν προσπαθήσει κάποιος να φτιάξει το κοινωνικό προφίλ των πράσινων ψηφοφόρων, πιθανά θα τους περιέγραφε ως άτομα που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν λύσει τα «προς το ζην», συνήθως οικονομικά ευκατάστατοι μεσοαστοί, με ισχυρά αξιακά πρότυπα και προσωπική υπευθυνότητα (ένα ανεπτυγμένο ηθικό προφίλ) αλλά που -δυστυχώς- διαθέτουν μειωμένη ικανότητα να διαβάζουν τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας και ελάχιστο ρεαλισμό. Άτομα που -με άλλα λόγια- «είναι στον κόσμο τους»!

Σήμερα τα πράγματα στην Ελλάδα είναι πολύ διαφορετικά σε σχέση με το 2009! Πολλοί συμπολίτες μας παλεύουν για τα «αυτονόητα».Την στιγμή λοιπόν που ένα μεγάλο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας βρίσκεται στο κατώφλι της φτώχειας, αν όχι κάτω από αυτό, η οικολογία μοιάζει να έρχεται σε δεύτερη μοίρα – η εξασφάλιση των βασικών αναγκών είναι πιο σημαντική! Μοιραία λοιπόν τα πράσινα κόμματα, ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα που μαστίζονται από ανεργία και αποσάθρωση του κοινωνικού ιστού, χάνουν τους ψηφοφόρους τους! Η πρόσφατη «καθίζηση» του κόμματος των Οικολόγων Πράσινων στην Ελλάδα, ίσως εξηγείται με τα παραπάνω…

Τίθεται λοιπόν η εύλογη απορία πόσο χρήσιμη θα μπορούσε να είναι η πολιτική οικολογία σήμερα, σε μια κοινωνία σαν την ελληνική που «καίγεται» για νέες θέσεις εργασίας; Οι οικολόγοι – συμπαθέστατοι κατά τα άλλα – είναι σε όλους γνωστό ότι με την ανάπτυξη δεν τα πάνε καθόλου καλά και συνήθως βρίσκονται στην πλευρά του «όχι» απέναντι σε αναπτυξιακές προτάσεις- απολύτως απαραίτητες σήμερα για την αντιμετώπιση της ανεργίας.

Ισχύουν όμως όλα τα παραπάνω ή μήπως αποτελούν μια επιφανειακή ανάγνωση του θέματος και μεταφέρουν αυτούσια ορισμένα «κλισε’ που έχει αναπτύξει η κοινωνία μας σχετικά με την πολιτική οικολογία;

Η ομιλία του Φίλιπ Λαμπέρτς, στην Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος Αθήνα 9-11/11/12

Δημοσιεύτηκε στο blog ΒΙΟ…ΛΟΓΙΕΣ  14/11/12   Μετάφραση από τα αγγλικά : Γ. Κανέλλης, Χρ. Ευθυμιάτου

Σημείωση Μ.Γ.: Επειδή στην Ελλάδα το πολιτικό τοπίο είναι πολύ ρευστό και σε λίγο τα πάντα μπορεί να έχουν αλλάξει, νομίζω ότι οι παρακάτω προβληματισμοί και προτάσεις έχουν ενδιαφέρον όχι μόνο για ανθρώπους προσανατολισμένους προς την πολιτική οικολογία αλλά και για όλους όσους αναζητούν λύση στην πολιτική κρίση στην Ελλάδα.

Εισαγωγή

Αγαπητοί φίλοι,

Σχεδόν δέκα χρόνια πέρασαν από τότε που μου δείξατε την εμπιστοσύνη σας, εκλέγοντας με για πρώτη σ΄αυτό που ήταν τότε γνωστό ως Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας των Πράσινων Κομμάτων. Δύο φορές κατά σειρά ανανεώσατε αυτή την εμπιστοσύνη κάνοντάς με συμπρόεδρο του κόμματός μας. Επιτρέψτε μου να σας ευχαριστήσω, ακόμη μια φορά, για την εμπιστοσύνη αυτή, η οποία πράγματι είναι κατά τη γνώμη μου η ραχοκοκαλιά κάθε σημαντικού ανθρωπίνου επιτεύγματος και την έχω στο κέντρο της ζωής  μου.

Θα μπορούσα να διαθέσω λίγο χρόνο αναλογιζόμενος μαζί σας όσα εμείς, οι Ευρωπαίοι Πράσινοι, πετύχαμε στη διάρκεια της δεκαετίας που πέρασε. θα προτιμήσω να σας αφήσω να το σκεφτείτε και να το αποτιμήσετε μόνοι σας.  Πάντως, και στο βαθμό που αφορά εμένα, ένα πράγμα που ξεχωρίζει στη μνήμη μου , είναι η ικανότητά μας, εννιά  μήνες μετά το ξέσπασμα της χειρότερης οικονομικής κρίσης από το 1929, να βγούμε νικητές στις Ευρωπαϊκές εκλογές του 2009.
Μέχρι τότε οι Πράσινοι  θεωρούνταν κάτι σαν πολυτέλεια που οι κοινωνίες μπορούν να απολαμβάνουν στους καλούς καιρούς, τότε 7% των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μας είδαν ως ανθρώπους άξιους εμπιστοσύνης σε καιρούς κρίσης.

Σκιαγραφώντας το σκηνικό

Έκτοτε η θύελλα έχει καταστεί χειρότερη. Ξεκινώντας από δημοσιονομική η κρίση διαμορφώθηκε σε ευρύτερα οικονομική και τελικά κοινωνική. Σύμφωνα με την Γιούροστατ, το 2010, 115 εκατομμύρια ευρωπαίοι, δηλαδή το 23% των πολιτών μας, βρίσκονταν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, καθώς και το 27% των παιδιών κάτω των 18 ετών. Και αυτά συνέβαιναν δύο χρόνια πριν. Φυσικά όλοι έχουμε κατά νου τα επίπεδα της νεανικής ανεργίας να περνούν το 50% στην Ελλάδα και την Ισπανία. Αλλά τι να πούμε και για το 40% των Βουλγάρων, των Ρουμάνων, των Λετονών που βρίσκονται στο χείλος της πτώχευσης; Ακόμη και στις πλούσιες Γαλλία και Γερμανία σχεδόν το ένα πέμπτο του πληθυσμού αντιμετωπίζει κίνδυνο φτώχειας. Εξάλλου το να έχεις μια δουλειά δεν εξασφαλίζει πια μια αξιοπρεπή ζωή. Στην Ευρώπη έχουμε όχι λιγότερο από το 8,2 των εργαζομένων που είναι φτωχοί. Σίγουρα, αυτό δεν είναι αποκλειστικά ευρωπαϊκό φαινόμενο. Παρότι εκατοντάδες εκατομμύρια έχουν βγει στις αναδυόμενες χώρες από τη φτώχεια, όπως ο ίδιος ο ΟΟΣΑ σε εκτενώς γνωστή έκθεσήτου πέρυσι προειδοποίησε, οι ανισότητες καλπάζουν σ’ όλο τον κόσμο.

Πολυτεχνείο-υστερόγραφο

 ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 1

Παραμονές Απρίλη 1967. Φοιτητικές εκλογές στο Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης. Η ΕΡΕΝ (νεολαία της ΕΡΕ, του Καραμανλή) έχει συγχωνευθεί με τη “νεολαία της 4ης Αυγούστου” (με σταρ τον “νεολαίο” τότε Κώστα Πλεύρη) και το φοιτητικό κομμάτι της στο Πολυτεχνείο καταλαμβάνει τους χώρους για να ματαιώσει τις εκλογές. Μετα από μερικούς μήνες πλακώνει η μαύρη χούντα. Οι διοικήσεις των Πανεπιστημίων και οι πρόεδροι των φοιτητών σε κάθε σχολή και έτος δεν ψηφίζονται αλλά διορίζονται. (συνήθως κάτι φασιστάκια και γλύφτες των καθηγητών). Εφτά χρόνια μετά, μια νέα γενιά φοιτητών ξεσηκώνεται και το πρώτο που ζητάνε είναι φοιτητικές εκλογές. Μερικοί γενναίοι καθηγητές τους υποστηρίζουν και τους προστατεύουν όσο μπορούν. Γρήγορα θα προχωρήσουν παραπέρα στο “Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία”…

Σήμερα, αν θέλει κανείς να βρεί μια συνέχεια και μιαν αντιστοιχία με εκείνους τους αγώνες, αν έχει νόημα κάποιος αγώνας μέσα στα Πανεπιστήμια, είναι ο αγώνας των φοιτητών που θέλουν παιδεία και ελεύθερη διακίνηση ιδεών, ελεύθερες εκλογές οποιωνδήποτε οργάνων, είναι ο αγώνας εναντίον αυτών που ματαιώνουν τις δημοκρατικές διαδικασίες, που αυθαιρετούν, προπηλακίζουν, δέρνουν, προγράφουν και στοχοποιούν όσους διαφωνούν μαζί τους.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 2

Τραγική ειρωνεία (και ντροπή μας): την ημέρα που μερικές χιλιάδες κολλημένοι ξαναδιαδηλώνουν για 38η φορά εναντίον της αμερικάνικης πρεσβείας (ναι, της πρεσβείας του Ομπάμα, γιατί οι πρεσβείες είναι τόποι που έκπροσωπούν πραγματικά και συμβολικά την εκάστοτε κυβέρνηση και όχι την κυβέρνηση της χώρας τους πριν από σαράντα χρόνια) την ημέρα αυτή το Υπουργείο εξωτερικών των ΗΠΑ (μιας χώρας που νοιάζεται για τους πολίτες της) εκδίδει ταξιδιωτική οδηγία για τους αμερικανούς τουρίστες, ιδίως εκείνους αφροαμερικάνικης και ασιατικής καταγωγής να προσέχουν στην Ελλάδα, γιατί κινδυνεύουν από ρατσιστικές επιθέσεις επειδή κάποιοι μπορεί να τους περάσουν για μετανάστες! Άδικο έχουν να φυλάγονται;

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 3

Ο Ντανύ Κον-Μπεντίτ έγραψε πρόσφατα βιβλίο με τον τίτλο “FORGET MAY ’68” με την έννοια ότι δεν έχει νόημα να είμαστε μουσειακά κολλημένοι σ’ ένα παρελθόν, όσο λαμπρό και να’ναι, αλλά να δούμε τι κάνουμε τώρα. Σύγχρονα ζητήματα, νέα αιτήματα, νέα τραγούδια. Μήπως στη χώρα της αρχαιοπληξίας και των τόσων και τόσων σκελετών μέσα στα ντουλάπια, πρέπει πια κι εμείς να πούμε “forget Πολυτεχνείο”; Όχι για να διαγράψουμε τη λάμψη του, αλλά για να δούμε πως θα φωτίσουμε σήμερα την γκρίζα ομίχλη με σημερινά μέσα, πώς θα σώσουμε σήμερα τη δημοκρατία μας.

διαβάστε και το ωραίο κείμενο της Μάρθας Γεωργίου “Στη λήθη του Πολυτεχνείου” από το blog TRITON

Πολυτεχνείο39 : Αν μιλάς για καταστροφή, ξέγραψέ με…Μου λές είναι το σύστημα, λοιπόν ξέρεις, καλύτερα να ελευθερώσεις το μυαλό σου! (Beatles 1968)

The BEATLES:  Revolution

(Στίχοι John Lennon)

You say you want a revolution
Well, you know
We all want to change the world
You tell me that it’s evolution
Well, you know
We all want to change the world
But when you talk about destruction
Don’t you know that you can count me out
Don’t you know it’s gonna be all right
All right, all right

You say you got a real solution
Well, you know
We’d all love to see the plan
You ask me for a contribution
Well, you know
We’re doing what we can
But when you want money
For people with minds that hate
All I can tell is brother you have to wait
Don’t you know it’s gonna be all right
All right, all right
Ah, Ah, ah, ah, ah, ah…

You say you’ll change the constitution
Well, you know
We all want to change your head
You tell me it’s the institution
Well, you know
You better free you mind instead
But if you go carrying pictures of chairman Mao
You ain’t going to make it with anyone anyhow
Don’t you know it’s gonna be all right
All right, all right
All right, all right, all right
All right, all right, all right