Η κατάκτηση της Στέγης του Κόσμου

Σήμερα επέτειος της κατάκτησης του Εβερεστ στις 29 Μαϊου 1953 από τον Νεοζηλανδό Edmund Hillary και τον Σέρπα Tenzing Norgay. Φυσικά καμία αποστολή δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τους οδηγούς

Hillary – Norgay

της ηρωικής ορεσείβια φυλής των Σέρπα, που έχουν πληρώσει βαρύ αντίτιμο. Μόνο τον περασμένο μήνα 16 Σέρπα σκοτώθηκαν από χιονοστοιβάδα. Από το 1953 περισσότεροι από 4200 άνθρωποι πάτησαν τη στέγη του κόσμου.

Γιώργος Γλυνός, ο αγαπημένος φίλος, που χάσαμε πριν ένα χρόνο στις 29 Μαϊου 2013

«δε με νοια-  που θα πεθά-, θα πεθά- που θα πεθά-, δε φοβάται ο μελλοθα- , και σταυρό και Γολγοθά» (Άκης Πάνου)

Ακούστε το αφιέρωμα του Τάκη Καμπύλη στον 9.84  http://www.athina984.gr/node/291612

κι ένα τραγούδι που τα λέει όλα

 

 

 

 

 

Το προσωπικό μου dream team για τις Ευρωεκλογές

Ποιοί και ποιές θα ήθελα να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στο Ευρωκοινοβούλιο. Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι άξιοι, που δεν τους ξέρω. Όπως επίσης και προσωπικοί μου φίλοι ή άνθρωποι που εκτιμώ για διάφορους λόγους , αλλά που δεν θεωρώ ότι είναι κατάλληλοι για ευρωβουλευτές. Μακάρι να μπορούσα να ψηφίσω διακομματικά και διευρωπαϊκά!

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Με το ΠΟΤΑΜΙ

ΜΑΡΙΑ ΒΙΤΩΡΑΚΗ

ΣΤ. ΤΣΑΚΥΡΑΚΗΣ

ΠΕΡ. ΒΑΛΛΙΑΝΟΣ

ΒΑΣΩ ΚΙΝΤΗ

ΜΙΛ. ΚΥΡΚΟΣ

ΑΛ. ΜΑΛΛΙΑΣ

Κ. ΠΑΤΕΣΤΟΣ

Γ. ΜΑΥΡΩΤΑΣ

ΔΗΜ.ΚΟΥΡΕΤΑΣ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

από την ΕΛΙΑ

Παντ. Καψής

Πασχ.Αγανίδης

Τ. ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

Π. ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗΣ

ΓΙΩΡ. ΒΕΡΝΙΚΟΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΧΡΙΣΤΙΔΗΣ

ΝΙΚΟΣ ΜΠΙΣΤΗΣ

 

Μ.Επιτροπάκης

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

από τη ΔΡΑΣΗ

Αντιγόνη Λυμπεράκη

 

 

Φώτης Κοκοτός

 

 

 

 

 

από τη ΔΗΜΑΡ

Γερ. Γεωργάτος

Γοώργος Ιωαννίδης

και μην ξεχνάμε την Κύπρο: ΡΕΝΑ ΧΟΠΛΑΡΟΥ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δυστυχώς αυτό που πλανιέται πάνω από την Αθήνα δεν είναι φάντασμα…

…Είναι 36000 άνθρωποι με σάρκα και οστά. 36000 δημότες της Αθήνας δεν συμφωνούν με τη δημοκρατία, δεν θέλουν μετανάστες στις γειτονιές τους, δεν θέλουν μετανάστες στην Ελλάδα, δεν θέλουν τζαμί στην Αθήνα, δεν πιστεύουν ή δεν τους πειράζουν τα εγκλήματα για τα οποία είναι υπόδικοι οι Χρυσαυγίτες (και πολλοί έχουν ομολογήσει), δεν ενδιαφέρονται για την Ευρώπη, δεν νιώθουν Ευρωπαίοι, θεωρούν τους Ευρωπαίους τοκογλύφους (όταν το επιτόκιο με το οποίο μας δανείζουν οι εταίροι μας είναι 0,75%!), είναι αρχαιόπληκτοι και προγονόπληκτοι, χωρίς να ξέρουν τί σημαίνει αρχαία Ελλάδα, πολλοί από αυτούς είναι θρησκόληπτοι, δεν ανέχονται τίποτα διαφορετικό από αυτό που οι ίδιοι θεωρούν νορμάλ, ούτε στη θρησκεία, ούτε στο έθνος, ούτε στον σεξουαλικό προσανατολισμό, περιφρονούν τις γυναίκες και θαυμάζουν το macho αντριλίκι, την επίλυση των διαφορών με τη μπουνιά και τη μαχαιριά. Απορούμε; Μακάρι να ήταν μόνο αυτοί που έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά!

18 Μαΐου Διεθνής ημέρα μουσείων: Τα υπέροχα μουσεία της Αθήνας έχουν και τα ωραιότερα καφέ και εστιατόρια σε κήπους και ταράτσες

κυκλαδικό, Μπενάκη(Πειραιώς), Μπενάκη (Κουμπάρη), Αρχαιολογικό, νομισματικό, ισλαμικής τέχνης, Ακρόπολης

 

 

 

 

 

 

Γιόνας Κάουφμαν: Η φλόγα να μείνει αναμμένη

Συνέντευξη στον Κυριάκο Λουκάκο*      ΑΥΓΗ 17/5/14
* Μαέστρο Κάουφμαν, ποια συναισθήματα σάς προκαλεί η επάνοδός σας σε μια χώρα που αποτέλεσε το επίκεντρο μιας καταστροφικής οικονομικής κρίσης, αλλά και σκληρών επικρίσεων;
Μ’ αρέσει η Ελλάδα, μ’ αρέσει ο ελληνικός πολιτισμός και το κοινό των Αθηνών, λόγοι που είναι αρκετοί ώστε να αντιμετωπίζω με προσμονή την επιστροφή μου στο Μέγαρο Μουσικής. Όντας καλλιτέχνης, οι συνειρμοί μου δεν αναφέρονται πρωτίστως στην οικονομική κρίση και την πολιτική διαμάχη, αλλά στα έργα του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα, στον Σωκράτη, στη μουσική του Θεοδωράκη, στις ηχογραφήσεις της Κάλλας και του Μητρόπουλου ή στις κινηματογραφικές ταινίες της Ειρήνης Παπά και της Μελίνας Μερκούρη.
* Στις τελευταίες δύο καλλιτεχνικές περιόδους το ελληνικό κοινό είχε το προνόμιο να έλθει σε βαθύτερη επαφή με την τέχνη σας, χάρη στις απευθείας μεταδόσεις παραστάσεων από τη Μετροπόλιταν Όπερα της Νέας Υόρκης σε κινηματογραφικές και συναυλιακές αίθουσες σε όλη την οικουμένη. Ανακαλώ τον ισχυρό αντίκτυπο του αρρενωπού και κομψού Φάουστ, στην ομώνυμη όπερα του Σαρλ Γκουνώ, ή του εξαίσια ενσαρκωμένου Πάρσιφαλ στο ομώνυμο τελετουργικό δράμα του Βάγκνερ, ερμηνείες που ήδη αξιολογούνται ως σύγχρονες αναφορές από τους ανά τον κόσμο λάτρεις της λυρικής τέχνης. Πώς αντιμετωπίζετε αυτό το νέο μέσο διάδοσης της όπερας;
Επειδή η όπερα δεν θα έπρεπε να αποτελεί αγαθό πολυτελείας στη διάθεση των ολίγων που έχουν τη δυνατότητα μιας θέσης στα μεγάλα λυρικά θέατρα, νομίζω ότι αυτές οι «υψηλής ευκρίνειας» (HD) αναμεταδόσεις των παραστάσεων σε κινηματογράφους και άλλες αίθουσες είναι μια υπέροχη εξέλιξη: άνθρωποι σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και πλάτη μπορούν να συμμετέχουν, χωρίς τη δοκιμασία του ταξιδιού και των μεγάλων εξόδων. Και βέβαια υπάρχει ένα πρόσθετο πλεονέκτημα από την παρακολούθηση της όπερας στον κινηματογράφο ή σε dvd, ότι δηλαδή κάποιος αποκτά πολύ εγγύτερη αντίληψη του σκηνικού, της ηθοποιίας, των προσώπων και των εκφράσεών τους. 

Ο βαθμός 1 της δημοκρατίας

Στην αυτοδιοίκηση της πόλης μας από δώ και πέρα σοβαρό ρόλο θα παίξουν τα κοινοτικά συμβούλια. Είναι πολύ σημαντικό ν’ αναβαθμιστούν οι αρμοδιότητές τους, γιατί πρέπει να είναι ο ζωντανός ιμάντας που θα μεταφέρει τα καθημερινά ζητήματα της κάθε γειτονιάς προς το δημοτικό συμβούλιο και τον δήμαρχο.
Τα κοινοτικά συμβούλια είναι ο βαθμός 1 της δημοκρατίας.
Εγώ, ως αρχιτέκτων και «πράσινη» θεωρώ προταρχικής σημασίας για την καθημερινή ζωή κάθε πολίτη την ποιότητα του αστικού περιβάλλοντος, από τα κτίρια και τους δημόσιους ελεύθερους χώρους, έως την πιο «ταπεινή» λεπτομέρεια στον αστικό εξοπλισμό, όπως οι σχάρες απορροής των νερών της βροχής ή η πλακόστρωση των πεζοδρομίων.

Έχει μεγάλη σημασία να εκλεγεί ένα κοινοτικό συμβούλιο από σοβαρούς και καινοτόμους ανθρώπους, ιδιαίτερα στο 1ο Κοινοτικό Διαμέρισμα, που είναι το «πρόσωπο» της πόλης, το ιστορικό κέντρο και οι κεντρικές περιοχές κατοικίας, εμπορίου, πολιτισμού και ψυχαγωγίας, που όμως έχει και σοβαρά προβλήματα που όλοι και όλες βιώνουμε καθημερινά.
Κεντρικές γειτονιές,όπως π.χ. τα Εξάρχεια/Νεάπολη εδώ και χρόνια μονοπωλούνται από διάφορες ομάδες που επιβάλλουν αποκλεισμούς κατά τα γούστα και τις ιδεοληψίες τους. Αυτά δεν μπορούμε να κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε. Επίσης στο κέντρο ο πεζός είναι πολίτης β’ κατηγορίας: η κατάληψη πεζοδρόμων και πεζοδρομίων από αυτοκίνητα, παραεμπόριο και κάθε είδους αυθαίρετες χρήσεις έχει φτάσει στο απροχώρητο. Χρειαζόμαστε ανθρώπους με ιδέες για ν’ άλλάξουν όλα αυτά και να ζήσουμε καλύτερα.

 

ΓΙ ΑΥΤΟ ΜΗΝ ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΤΕ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΣΤΑΥΡΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ

Ολόφωτη νύχτα…

…στο Μέγαρο Μουσικής 13 Μαϊου 2014 με τον Γιόνας Κάουφμανν και την Ορχήστρα Δωματίου Βιέννης-Βερολίνου (Κammerorchester Wien-Berlin) : Μέντελσσον, Μάλερ, Στράους, Σένμπεργκ.

Richard Strauss: Zueignung (Αφιέρωση)

Arnold Schönberg: Verklärte Nacht (Εξαϋλωμένη Νύχτα)

 

 

 

 

 

 

 

Ας αγαπήσουμε τη γειτονιά μας! Ας αλλάξουμε τη γειτονιά μας!-2

Το κακό και ανόητο πρόσωπο των Εξαρχείων

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ας αγαπήσουμε τη γειτονιά μας! Ας αλλάξουμε τη γειτονιά μας!

Το καλό πρόσωπο των εναλλακτικών Εξαρχείων – Νεάπολης: το αυτοδιαχειριζόμενο παρκάκι της Ναυαρίνου (πρώην πάρκιν)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

στη λαϊκή της Καλλιδρομίου

 

 

 

 

 

προσόψεις -κτίρια