Ρεαλιστική Αριστερά

Podemos απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ: γιατί η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού

Αντώνης Τριφύλλης,  ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ (από Τα Νέα) 03/12/2014

Δύο μεγάλες ισπανικές εφημερίδες εμφάνισαν το νεαρό κόμμα της Ισπανίας Podemos να κερδίζει τις εκλογές του 2015. Προηγουμένως, μετασχημάτισε το κίνημα των διαμαρτυρομένων σε κόμμα λίγους μήνες πριν από τις ευρωεκλογές, κέρδισε απρόσμενα 5 έδρες και τώρα έπιασε δουλειά. Για να συμμετάσχει στην εξουσία ή και να την ασκήσει.

Η Ισπανία, μεγάλη βιομηχανική χώρα, με πολύ χαμηλό δημόσιο χρέος, βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα από τη φούσκα των ακινήτων που έσκασε με κρότο. Προσέφυγε στην ευρωπαϊκή βοήθεια για να μην καταρρεύσουν οι άφρονες τράπεζες. Η αιτία της κρίσης χρέους εκεί είχε να κάνει με τις τράπεζες και όχι με ελλείμματα του κράτους, σε αντίθεση με την Ελλάδα που το πρόβλημά της δεν ήταν οι τράπεζες αλλά το κράτος.

Η Ισπανία πέρασε τον κάβο της προσφυγής στο ΔΝΤ εφαρμόζοντας μόνη της μέτρα αυστηρής λιτότητας. Τα οποία τα πρώτα χρόνια είχαν συναίνεση για την αποφυγή της περαιτέρω κρίσης χρέους. Κατόρθωσε να ξεπεράσει την κρίση χρέους και ήδη φαίνεται να παρουσιάζει σημάδια ανάκαμψης.

Εξάλλου, έχει την αγορά της Ευρώπης και της Λατινική Αμερικής στη διάθεσή της, εφόσον βέβαια είναι ανταγωνιστική. Με άλλα λόγια, η προσπάθειά της πέτυχε. Αλλά «ο ασθενής απέθανε». Κι αυτό γιατί η αγορά εργασίας κατέρρευσε, ιδίως στον Νότο, μαζί με το σκάσιμο της φούσκας των ακινήτων. Με αποτέλεσμα την τρομακτική ανεργία. Σε αυτήν προστέθηκε και η οργή από τα απανωτά σκάνδαλα που αποκαλύπτονται σχεδόν καθημερινά και πλήττουν, ανεπανόρθωτα ως φαίνεται, την κυβέρνηση. Φτάνοντας σε σημείο να ζητήσει δημοσίως συγγνώμη ο πρωθυπουργός Ραχόι. Ετσι, τους μήνες μετά τις ευρωεκλογές το πολιτικό σκηνικό μοιάζει να ανατρέπεται.

Ομως τα ανακλαστικά του νεαρού ηγέτη του Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας ήταν άμεσα. Δήλωσε, λοιπόν, ότι μένει στην ατζέντα η αναδιάρθρωση του ισπανικού χρέους προς τους δανειστές τελευταίου καταφυγίου, δηλαδή τα κράτη της ΕΕ. Αλλά ότι οποιαδήποτε απόφαση θα ληφθεί συναινετικά με τους δανειστές. Ούτε να σκίσει μνημόνια υποσχέθηκε ούτε συγκρουσιακή πολιτική πρότεινε. Επίσης δήλωσε ότι αποκηρύσσει τις εθνικοποιήσεις των οργανισμών κοινής ωφέλειας που υποσχόταν μέχρι πρόσφατα.

Ο Πάμπλο Ιγκλέσιας, φαίνεται, κατανόησε ότι θέσεις εργασίας δημιουργούνται αν γίνουν ιδιωτικές επενδύσεις. Και φροντίζει να καθησυχάσει τους επενδυτές έναν χρόνο πριν από τις εκλογές μη θέτοντας σε κίνδυνο την πορεία τής αντιδημοφιλούς κυβέρνησης, δηλαδή τη σταθερότητα του πολιτικού συστήματος. Ξέρει ότι το κράτος έχει συνέχεια στις διεθνείς σχέσεις. Κι αν δεν πολιτευθεί με μετριοπάθεια, όταν (αν) έλθει στην εξουσία δεν θα βρεθεί στον τοίχο της δυσπιστίας Ευρώπης και επενδυτών.

Επιπλέον δεν θα βρεθεί στη δυσχερή θέση να απαντήσει το καίριο ερώτημα τι θα κάνει αν δεν πετύχουν οι διαπραγματεύσεις. Δεν χρειάζεται δηλαδή να βρεθεί στην ανάγκη να σιωπά, όταν οι ενδιαφερόμενοι του ζητήσουν αν έχει plan B.

Η πιο εντυπωσιακή όμως δήλωση ήταν ότι τα μέτρα που θα πάρει αν κυβερνήσει θα είναι μέτρα που θα υιοθετούσε κάθε σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση. Κι ας ανήκει στη γνωστή ομάδα της Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο ρεαλισμός του νεαρού Ιγκλέσιας είναι εντυπωσιακός. Οπως και το θάρρος του να ανατρέψει δημοφιλείς θέσεις, μεταθέτοντας στο μακρινό μέλλον αλλαγές που τρομάζουν, απόφαση που ίσως του στοιχίσει την πρωτιά στις εκλογές.